Bloggið sem ég var að blogga eyddist
argh

Það er verið að taka upp Allt í drasli í íbúðinni sem ég sé út um svefnherbergisgluggann minn. Að auki er búið að loka götunni minni. Ég var lasin um páskana, fékk hita og hor og allan pakkann. Ég þarf að skila uppkasti að BA-ritgerðinni minni þann 1. apríl. Það á eftir að ganga!
Ég er búin að sækja um lóð í Lambaseli. Ég er númer 1001, ég vona að það viti á gott.

Annars er ég enn að bíða eftir formlegu bréfi um að ég hafi komist inn í City University of New York. Ég hef póstþjónustur Íslands og BNA grunaðar um að hafa týnt bréfinu mínu. Ef það verður ekki komið á morgun ætla ég að skrifa tölvupóst til að athuga hvort bréfið hafi verið sent á rétt heimilsifang en ekki til Írlands eða eitthvað. Það er víst algengt að bréf sem eiga að fara til Íslands villist þangað.

Það er verið að taka upp Allt í drasli í íbúðinni sem ég sé út um svefnherbergisgluggann minn. Að auki er búið að loka götunni minni. Ég var lasin um páskana, fékk hita og hor og allan pakkann. Ég þarf að skila uppkasti að BA-ritgerðinni minni þann 1. apríl. Það á eftir að ganga!
Ég er búin að sækja um lóð í Lambaseli. Ég er númer 1001, ég vona að það viti á gott.

Annars er ég enn að bíða eftir formlegu bréfi um að ég hafi komist inn í City University of New York. Ég hef póstþjónustur Íslands og BNA grunaðar um að hafa týnt bréfinu mínu. Ef það verður ekki komið á morgun ætla ég að skrifa tölvupóst til að athuga hvort bréfið hafi verið sent á rétt heimilsifang en ekki til Írlands eða eitthvað. Það er víst algengt að bréf sem eiga að fara til Íslands villist þangað.

Ég er farin að halda að ég sé með slysasegul. Í gær sá ég tvo árekstra, um daginn keyrði ég fram hjá þegar nýlega var búið að keyra á eldri konu sem lést og í dag var ég að keyra hjá Nóatúni við Hringbraut og þar voru tveir slökkviliðsbílar. Þetta er farið að valda mér nokkrum áhyggjum.

Ég fór í fermingu á sunnudaginn hjá Oddnýju frænku minni. Hún er mesta myndarstúlka og spilaði fallega á flautu, bæði ein og með þremur félögum sínum. Hún er hjá gamla flautukennaranum mínum, honum Birni Davíð. Hann hefur ekkert breyst frá því ég var hjá honum fyrir 6 árum. Skuggalegt mál.
Annars var ég alveg met lengi í fermingunni frá kl. 16.30-20.00. Ég er orðin svo mikil kelling að mér finnst gaman í fjölskylduboðum. Aldur færist yfir eins og galdur. Annars eru bráðum 9 ár síðan ég fermdist. Mér finnst eins og það hafi verið í gær.

Bylgjan 21. mars 12:30
writeClipImg('Báru ljúgvitni um nauðgun','35204','38');
Báru ljúgvitni um nauðgunÁtján ára stúlka hefur hlotið sjö mánaða fangelsisdóm fyrir að hafa borið ljúgvitni með jafnöldru sinni og vinkonu sem kærði ungan Varnarliðsmann fyrir að hafa nauðgað sér í fyrra. Sú hlaut níu mánaða fangelsisdóm og óttast sýslumaður að málið kunni að hafa áhrif á nauðgunarmál í framtíðinni.
Tildrög voru þau að stúlkurnar áttu einhver orðaskipti við Varnarliðsmanninn rétt fyrir utan Akranesbæ í fyrra sem leiddi til þess að nokkru síðar kærði önnur stúlkan hann fyrir nauðgun og hin bar vitni um að það væri rétt. Þegar til átti að taka var Varnarliðsmaðurinn farinn í frí til Bandaríkjanna en bandaríska herlögreglan hafði strax uppi á honum og flutti hann hingað til lands.
Aðeins nokkrum klukkustundum áður en réttarhald átti að hefjast yfir honum, í samvinnu sýslumanns á Akranesi og íslenskra og bandarískra yfirvalda á Keflavíkurflugvelli, barst sýslumanni vísbending um að ekki væri allt með felldu og þegar gengið var á stúlkunrar kom í ljós að kæran átti ekki við rök að styðjast. Málið var þar með fallið um sjálft sig.
Að sögn Ólafs Þórs Haukssonar sýslumanns var sérstaklega kannað hvort hótanir kynnu að hafa haft áhrif á framburð stúlknanna en svo var ekki. Varnarliðsmanninum var þá sleppt en stúlkan sem kærði dæmd í níu mánaða fangelsi, þar af sjö skilorðsbundna, en sú sem bar ljúgvitni í sjö mánaða fangelsi skilorðsbundið.
Þrátt fyrir að þessu tiltekna máli sé þannig lokið kunna áhrif þess að verða langvinn, að sögn Ólafs Þórs. Í svona málum séu þungar sönnunarkröfur sem menn hafi velt mikið fyrir sér í ljósi fjölda sýknudóma. „Þetta mál sýnir að fyllsta ástæða er til að gera ríka sönnunarkröfu í þessum málum og kannaður sé vel grundvöllur svona áskana þegar þær koma fram,“ segir Ólafur Þór.

Af hverju er sönnunarbyrði í nauðgungarmálum þyngri en í öðrum glæpum gegn einstaklingum? Hver er munurinn? Hversu oft hafa önnur mál verið látin niður falla vegna þess að einhver var að ljúga öllu heila klabbinu? Af hverju er verra að ljúga um nauðgun en líkamsáras eða hvað annað?

Ég er að fara í fermingu til frænku minnar á eftir. Við mamma eigum í mesta basli með að finna gjöf. Mér datt í hug að gefa henni Veröld Soffíu, hún er uppseld. Bækur Ástu Sigurðardóttur eru ófáanlegar, Kvennaklósettið eftir Marlilyn French líka. Mamma er núna að reyna að fá ritsafn Svövu Jakobsdóttur. Ég efast samt um að það sé til.
Hvað er það með bókaútgefendur og að endurútgefa ekki bækur eftir konur? Besta/versta dæmið er Ásta Sigurðardóttir skáldkona. Smásagnasafnið hennar frá Sunnudagskvöldi til mánudagsmorguns kom bara út einu sinni. Það kemur sjaldan inn á fornbókasölur og ég efast um að það sé mjög auðfáanlegt á bókasöfnum. Samt er þessi bók algjört meistaraverk að mínu mati (og reyndar margra annarra) auk þess sem ævi Ástu var átakanleg. Jón í Nonnabúð bjó til boli með mynd af henni (hún var líka þekkt sem Ásta módel) nú fyrir jól.
Þegar ég hringdi í Mál og menningu til að spyrja um Veröld Soffíu og var tjáð að hún væri ekki til spurði ég um aðrar svipaðar bækur til fermingargjafa. Stelpan þvaðraði um Halldór Laxnes, merkilegt nokk vissi ég að hann væri til en ég á erfitt með að sjá tenginguna milli hans og Veraldar Soffíu (sem er reyndar eftir Josten Gardner sem er karl) eða kvennabókmennta. Kannski er það bara ég.

Já það sem þið hafi heyrt er allt satt, ég er að fara í doktorsnám í dýrabeinafornleifafræði í City University of New York næsta haust. Jibbí.
Ég er mjög spennt, nú er bara um að gera að vinda sér í BA-ritgerðina og allt það!

Ég er dugleg, ég er að vinna í ritgerð sem ég á ekki að skila fyrren í lok apríl. Besta að byrja á einhverju af þessu drasli.

Annars er það besta í lífi mínu þessa dagana 200 kr bakklóran mín úr Tiger. Ég er ekki frá því að þetta sé einhver merkasta uppfinning mannkynssögunnar. Ég mæli með þessu töfratæki fyrir alla sem klæjar oft á bakinu. Klóran er nefnilega fullkomin, hún er alltaf til staðar, nennir alltaf að klóra og hittir alltaf á rétta staðinn og klórar aldrei of fast eða laust. Ég dái bakklóruna mína.

Ég kaus í dag í rektorskjörinu. Það var voðalega mikil stemmning fannst mér. Ég er nokkuð spennt að heyra úrslitin því ég hef ekki Guðmund um hver þau kunna að vera. Spennó spennó.

Einu sinni er allt fyrst
Dekkið á hjólinu mínu var sprungið. Ég fór með það í viðgerð. Hélt það myndi ekki vera dýrt. Í ljós kom að það var ekki sprungið á hjólinu heldur hafði einhvert góðmenni gert mér þann stóra greiða að skera í dekkið. Maðurinn á verkstæðinu var alveg steinhissa og sýndi mér glæsilegan 5 cm langan skurð. Dekkið og slangan voru handónýt. Til gamans má geta þess að ég lét einmitt skipta um dekk í haust þannig að um var að ræða nýtt og nánast óslitið dekk. Herlegheitin kostuðu mig tæpar 4000 kr á endanum. Ég vona að einhver sé með hrottalegt samviskubit út af þessu.

Í dag var maður dæmdur í 2 1/2 árs fangelsi fyrir að hafa misnotað stjúpdóttur sína frá 7 til 20 ára aldurs. Honum var líka gert að greiða henni bætur upp á 1.200.000 kr.
Hvað ætli að sé mikið á skiptið? Spurning hvernig þetta er miðað við taxta vændiskvenna á Íslandi í dag. Bæturnar eru eiginlega hlægilega lágar, maður kaupir varla nýjan bíl fyrir þetta og þetta er minna en lágmarkslaun í 1 ár. Ætli þetta sé nóg fyrir jafn mörgum sálfræðitímum og fóru í misnotkunina? Ég efast um það. Þetta er hneisa.

Verðstríði lokið!
Ég fór í Bónus í morgun sem er svo sem ekki í frásögu færandi. Þar varð ég hins vegar vitni að að ansi skemmtilegum hlut. Starfsfólk verslunarinnar var í óða önn að hækka vöruverð í versluninni eftir stutt en snarpt verðstríð helgarinnar. Einhvern vegin efast ég stórlega um að hin almenni neytandi hafi sparað mikið á þessu vikulanga verðstríði. Hvernig væri að hafa vöruverð almennt lágt í stað þess að blása til sóknar ca. einu sinni á ári og lækka allt niður úr öllu valdi. Að sjálfsögðu eru íslenskir fjölmiðlar sofandi á verðinum að venju, ég efast um að það verði í fréttunum í kvöld að búið sé að hækka vöruverð á ný. Aftur hafa íslenskir neytendur bitið á agnið hjá kaupahéðnunum og látið í lægri pokan.


Ég var áðan að reyna að koma myndum frá Félagi fornleifafræðinema á netið í hundraðasta skiptið. Að sjálfsögðu mistókst það. Það skiptir ekki máli hvað ég reyni allt fer í vaskinn. Ég hata tölvur.

Verðstríðinu lokið!
Ég fór í Bónus í morgun sem er svo sem ekki í frásögur færandi nema af því að þar var starfsfólk í óðaönn að hækka aftur vöruverðeftir snarpt verðstríð helgarinnar.
Alveg meiriháttar varanleg kjarabót eða þannig. Verðstríð sem endist í 5 daga breytir afskaplega litlu fyrir vísitölufjölskylduna. Kannski sparnaður upp á 1000 kr og þessu hreykir fólk sér af í fjölmiðlum. Aftur og aftur falla íslenskir neytendur í gryfju kauphéðnanna.

Dagurinn í dag er tileinnkaður einlægu hatri mínu á tónfræði, forsjöunjdarhljómum, söngnum um tóntegundirnar, minnkuðum hljómum, tónbilum (ég hata þau ekstra spes mikið), söngheitunum og öðrum bölvuðum leiðindum og fádæma vitleysisgangi.
Annars er ég ánægð með veðrið.

Það er margt að gerast í kvenréttindamálum þessa dagana. Framsókn búin að samþykkja 40/60 kynjakvóta og í Dubai var nýlega haldið tennsimót kvenna þar sem verðlaunin voru jafn há verðlaunum á karlamótum.
Áfram stelpur!

Af hverju er það ekki pólitík að viðhalda ráðandi þekkingu? Þorgerður Einarsdóttir, 2. mars 2005

Ég ætla að byrja á jákvæðum ummælum um þá einmuna veðurblíðu sem verið hefur á klakanum undanfarna daga. Ég var farin að halda að himinninn væri týndur því það sást aldrei í hann fyrir skýjum.

Nú hefst neikvæðnin.

Ég þoli ekki Reiknistofnun Háskólans og lélegu FAQ síðuna þeirra. Tölvur og internetið er bara drasl.

Af hverju í ósköpunum eru allir að borga mikla peninga fyrir "listaverk" (lesist myndir Sigmunds og tónlist Bubba) sem allir á Íslandi eru búnir að sjá og borga fyrir í mörg ár og svo allt í einu núna eru allir voða vei og merkilegt. Meira djöfulsins argaþrasanisð.

Annars ætla ég nú að mæla með nokkrum hlutum:
Nýji Mars Volta diskurinn, Frances the Mute, er snilld en reyndar bara fyrir þá sem þola smá óreiðu.
Kvikmyndin Ray er góð og eftirminnileg skemmtun, hún er samt alveg tæpir 3 tímar þannig að ég mæli með 8 bíói til að forðast óþarfa geispa. (Ég var reyndar svo óheppin að fara á myndina í sal 4 í Háskólabíói og það sat gaur með húfu fyrir framan mig og ég sá illa miðju tjaldsins svo ég sá ekki nema um 70% myndarinnnar)
Bókin Píslarvottar nútímans eftir Magnús Þorkel Bernharðsson er mjög skemmtileg, fróðleg og jafnframt auðlesin svo er kápan líka sérlega fallega hönnuð.

Ég er voðalega spennt að fara á árshátíð Kumls á föstudaginn það verður sko æsileg skemmtun.